Poświęciła swe życie szerzeniu wdzięczności Panu za Jego miłość do wszystkich stworzeń, - unaocznioną - przez nią za pomocą szczególnego i całkowicie nowego obrazu - Najświętszego Serca Jezusa.
Ostatnia z pięciorga dzieci prowincjonalnego notariusza, zostaje przez niego osierocona w wieku 8 lat i oddana przez matkę na wychowanie klaryskom z sąsiedniego klasztoru w Charolles. Po dwóch latach wraca do domu, dotknięta reumatyzmem. W dalszym ciągu cierpi przez kolejne dwa lata i składa ślub rezygnacji z małżeństwa, sprzeciwiając się matce, która chciałaby dla niej dobrego męża i spokojnego życia po tylu niedostatkach. Później, w 1671 r., wstępuje do klasztoru wizytek w Paray-le-Monial, w Burgundii, po tym, jak wcześniej opiekowała się przez wiele lat chorą matką. Do swego imienia chrzcielnego dodaje imię Maria i składa śluby w listopadzie 1672 r.
W samotności zaczyna się znajdować w centrum sytuacji po ludzku niewyobrażalnych, będąc adresatką nadprzyrodzonych objawień (to nie były sny - uściśla często - byłam przebudzona) i niemal - rzecznikiem - Jezusa Chrystusa w świecie. Będzie mówić, że widziała Serce Odkupiciela przeszyte cierniami z umieszczonym na nim krzyżem. Był to znak nieustannie doznawanych przez nie obelg w życiu ziemskim i później. W czerwcu 1675 r. poczuła się zachęcona do szerzenia corocznego święta liturgicznego poświęconego Sercu Jezusa. Wszystko to wywoływało zakłopotanie w klasztorze, pomimo jej oddania duchowi zakonu; dążyć do świętości osobistej poprzez rygorystyczną wierność obowiązkom, unikając wikłania się w doświadczenia nadprzyrodzone. Bardzo cierpiała z tego powodu; Nieustannie płakałam, nie mogąc się uchronić przed potęgą tego nadludzkiego ducha, który działał we mnie.
Jej duchowej drodze towarzyszył o. Klaudiusz de la Colombiere z Towarzystwa Jezusowego (kanonizowany w 1992) oraz jego współbracia. Wszyscy ocenili jako autentyczne objawienia Małgorzaty Mari, wspierając nabożeństwo do Serca Jezusa, którego święto liturgiczne obchodzono po raz pierwszy w Paray-le-Monial w 1686 r. Małgorzata Maria w dalszym ciągu jednak regularnie oddawała się w klasztorze swoim wewnętrznym obowiązkom, które zostały jej wyznaczone. Była mistrzynią nowicjuszek przez wiele lat, a potem asystentką matki przełożonej. Pełniła tę rolę do samej śmierci w wieku 43 lat.
Powoli toczyła się sprawa jej kanonizacji, najpierw z powodu prawie zupełnego braku zgodności między duchem pobożnościowym, jaki propagowała Małgorzata Maria, a rygorem ruchu jansenistycznego; później natomiast z racji klimatu rewolucji francuskiej, jej przebiegu i konsekwencji. Beatyfikowana przez Piusa IX w 1864 r., została następnie ogłoszona świętą w 1920 r. przez papieża Benedykta XV. Uroczystość Najświętszego Serca Jezusa obchodzi się do dzisiaj w Kościele w piątek po okresie Bożego Ciała.
Święci na każdy dzień
Tom VIII, s. 79-80
MODLITWY;
Modlitwa do Św. Małgorzaty Marii Alacoque
Litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa - Św. Małgorzata Maria Alacoque
Ty mi wystarczysz - Św. Małgorzata Maria Alacoque
Modlitwa św. Małgorzaty Marii Alacoque
Żałuję, że Cię tak mało kochałam - św. Małgorzata Maria Alacoque
Modlitwa za grzeszników św. Małgorzaty Marii Alacoque
Modlitwa do Św. Małgorzaty Marii Alacoque
Litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa - Św. Małgorzata Maria Alacoque
Ty mi wystarczysz - Św. Małgorzata Maria Alacoque
Modlitwa św. Małgorzaty Marii Alacoque
Żałuję, że Cię tak mało kochałam - św. Małgorzata Maria Alacoque
Modlitwa za grzeszników św. Małgorzaty Marii Alacoque
Ps. Zapraszam Cię do odwiedzenia i polubienia mojej strony zbiór modlitw na Facebooku. Dzięki temu będziesz zawsze na bieżąco. Zachęcam Cię również do komentowania. Pozostaw po sobie tutaj jakiś ślad.
Bardzo proszę o zaproszenie mnie do grona.
OdpowiedzUsuń